Η προσέγγιση που χρησιμοποιώ δουλεύοντας θεραπευτικά με τους ανθρώπους είναι η συστημική. Η Συστημική προσέγγιση εξετάζει τα φαινόμενα όχι μεμονωμένα αλλά μέσα στο δυναμικό πλαίσιο το οποίο ανήκουν. Βασική αρχή της συστημικής προσέγγισης είναι ότι το όλο είναι διαφορετικό από το άθροισμα των μερών του, και ότι οι κανόνες με βάση τους οποίους λειτουργεί είναι διαφορετικοί από τους κανόνες με βάση τους οποίους λειτουργούν τα μέρη του. Κάθε όλο αποτελεί ένα σύστημα του οποίου η λειτουργία διέπεται από συγκεκριμένες αρχές.

Με βάση τη συστημική προσέγγιση στο χώρο της ψυχοθεραπείας, η παθολογία του ατόμου δεν θεωρείται υπόθεση ατομική αλλά αποτέλεσμα διεργασιών και αλληλεπιδράσεων που συμβαίνουν στο συνολικό πλαίσιο στο οποίο ζει το άτομο. Η οικογένεια είναι το πιο κοντινό πλαίσιο το οποίο διαμορφώνει τη συμπεριφορά του.

Δουλεύοντας μαζί θα αξιοποίησουμε τα σημάδια που σου δίνει ο εαυτός σου –πολλές φορές μέσω των συμπτωμάτων που εμφανίζει-. Αυτά τα συμπτώματα τα χρειαζόμαστε γιατί θα μας καθοδηγήσουν στην βαθύτερη αιτία αυτού που σε απασχολεί. Με δεδομένο ότι κάθε άνθρωπος έχει μεγαλώσει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, έχει διαμορφωθεί ως ένα βαθμό από αυτό. Κάθε μέρα είμαστε σε μία διαρκή επικοινωνία με τους γύρω μας και καλούμαστε να αλληλεπιδράσουμε μαζί τους (με τον σύντροφο μας, με τα παιδιά μας, με την πατρική μας οικογένεια, με την οικογένεια του συντρόφου μας, με το εργασιακό μας περιβάλλον, με τις φιλικές και άλλες κοινωνικές μας συνανατροφές κοκ). Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε όλες αυτές τις απαιτήσεις χρειάζεται να έχουμε δώσει απαντήσεις σε βασικά υπαρξιακά ερωτήματα, να έχουμε ορίσει εμείς οι ίδιοι ποιοι είμαστε πάνω απ’ όλα, τι θέλουμε εμείς από τους άλλους και τι μπορούμε να δώσουμε σε αυτούς. Και γνωρίζοντας τα όλα αυτά να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη των αποφάσεων και επιλογών μας.